 |
| Gilles Villeneuve: 1950-1982 |
Albert Park ve Monte Karlo’nun ardından Montreal, hareketli geçen ve yaşanan olaylarla uzun süreli konuşulamaya devam edecek ülkemizdeki yarışın 2 hafta sonrasında üçüncü cade pisti olacak. Kanada GP’nin dönüşünde bir çok ilginç senaryo gözler önünde.
4.361 metrelik pist, yerel kahraman, 6 yarış galibi, 1997 şampiyonu Jacques Villeneuve’nin babası Gilles Villeneuve’nin adını taşıyor. Kanadalı pilot, Zolder’deki 1982 Belçika GP’nin sıralama seansında hayatını kaybetişti.
Pist, Saint Lawrance Nehrin’de Île Notre-Dame suni adasında yer alıyor.
 |
| Didier Pironi, Ligier ile 1980’de 3. olarak podyuma çıkıyor |
1967 Montreal Fuarı öncesinde inşa edilen ada, 2 sene öncesinde şehrin Metro hattına yol hazırlamak için kazılan alandan çıkan yaklaşık 15 milyon tonluk kaya kullanılarak sadece 10 ayda tamamlandı.
Genellikle güzel gece hayatını ile övünen şehir merkezi, 1978 senesindeki yarışı her zaman hatırları. O sene halk, Ferrari’si ile Gilles Villeneuve’yi damalı bayrağa ilk ulaşan isim olarak görmüştü. Kanadalı pilotu Volf-Ford’dan Jody Scheckter ve diğer Ferrari ile Carlos Reutemann takip etmişti.
O zamanlarda pist -aslında şu zamandakine çok benzese de- radikal bir değişikliğe uğradı. L’Epingle (U viraj) ile son şikan denen yer arasındaki arka düzlük, start-finiş alanının arkasında kalıyordu.
 |
| 1991’de Nigel Mansell, son turda Williams aracı durana kadar yarışı domine ediyordu |
Şimdi pist daha modern ama hâlâ ikinci viraja (Virage Senna) doğru giden pit yolu, daha güvenli çıkış çizgisi nereniyle sıkışık kalıyor. Burası, 1998 senesinde Michael Schumacher’in pit çıkışında piste dönerken Heinz-Harald Frentzen’i çakıl alana atması olayı ardından 2002’de düzenlenmişti.
 |
| Jacques Villeneuve was never blessed with luck at his home race |
Aslında 90’ların sonu, heyecan uyandıran olaylara sahne oldu. Jacques Villeneuve’nin Williams aracı 1997 senesinde kontrolünü kaybetti ve duvara çarptı. Daha sonra Olivier Panis, Prost aracı 5. virajda tam gaz lastik bariyerlere girdi ve ayaklarını kırdı. 1 sene sonrasında ise Alex Wurz’un Benetton’u, ilk virajda takla atmıştı.
1999’da da bir çok sürpriz yaşandı. Dört şampiyondan üçü, 13. virajın dışındaki duvara çarptı. O zamandan bu yana orası, “Şampiyonlar Duvarı” olarak isimlendirildi. Mika Hakkinen’in kazandığı yarış güvenlik aracı altında biten ilk yarış oldu. Bu durum 2009’da Avustralya’da, bu sene de Monako’da yaşandı.
 |
| 1998: Alexander Wurz’un Benetton aracı ilk virajda takla atıyor |
Daha sonraki ilginç yarışlar 2007 ve 2008’de oldu. Her ikisinde de kazananlar ilk galibiyetlerine uzandılar. 2007’de Lewis Hamilton, 2008’de Robert Kubica. Polonyalı pilotun kazandığı yarışta Nick Heidfeld de ikinci olarak BMW ilk dublesine ulaşmıştı.
2007 senesinde Robert Kubica’nın kazası da uzun süre hafızalardan silinmeyecek cinstendi.
U viraja yaklaşırken önündeki Trulli’ye temas eip aracın önü havalanan Kubica, büyük bir hızla duvara çarptı ve bütün taraftarları belli bir süre sağlığı hakkında merak içinde bıraktı.
Bir sene sonrasında 2008’de Kubica yarışı kazanırken pit yolu sonunda Hamilton’un, kırmızı ışıkta bekleyen Raikkonen’e çarpması da unutulmayacak olaylardandı.
 |
| 2007’de Robert Kubica’nın BMW’si paramparça olmuştu |
2010 senesinde böyle şeyler olur mu bilinmez ama 1990’ların ortalarından bu yana ilk defa hava etkili bir rol oynayabilr. Cumartesi ve Pazar için pistte yağmur beklentisi var. Montreal’deki son yağmurlu yarış, 10 sene evveldi ve sorun yaşayan Michael Schumacher, takım arkadaşı Rubens Barrichello önünde damalı bayrağı görmeyi başarmıştı.
Bu seneki yarış için ise F-kanalın avantajı ile McLaren, arka düzlükte etkili olacak gibi görünüyor. Bu düzlüğün sonundaki sert fren bölgesi ise şu ana kadar sıkça sorun yaşayan Red Bull’un frenleri için alarm zillerini çalışıyor.
Tur sayısı: 70
Tur rekoru: 1:13.622 – R. Barrichello / Ferrari / 2004
Yarışın başlama saati: 19:00 (T.S.İ)
Montreal’de sıralama galipleri:
2008 Lewis Hamilton – McLaren-Mercedes
2007 Lewis Hamilton – McLaren-Mercedes
2006 Fernando Alonso – Renault
2005 Jenson Button – B.A.R-Honda
2004 Ralf Schumacher – Williams-BMW
2003 Ralf Schumacher – Williams-BMW
2002 Juan Pablo Montoya – Williams-BMW
2001 Michael Schumacher – Ferrari
2000 Michael Schumacher – Ferrari
1999 Michael Schumacher – Ferrari
1998 David Coulthard – McLaren-Mercedes
1997 Michael Schumacher – Ferrari
1996 Damon Hill – Williams-Renault
1995 Michael Schumacher – Benetton-Renault
1994 Michael Schumacher – Benetton-Ford
1993 Alain Prost – Williams-Renault
1992 Ayrton Senna – McLaren-Honda
1991 Riccardo Patrese – Williams-Renault
1990 Ayrton Senna – McLaren-Honda
1989 Alain Prost – McLaren-Honda
1988 Ayrton Senna – McLaren-Honda
1986 Nigel Mansell – Williams-Honda
1985 Elio de Angelis – Lotus-Renault
1984 Nélson Piquet – Brabham-BMW
1983 René Arnoux – Ferrari
1982 Didier Pironi – Ferrari
1981 Nélson Piquet – Brabham-Ford
1980 Nélson Piquet – Brabham-Ford
1979 Alan Jones – Williams-Ford
1978 Jean-Pierre Jarier – Lotus-Ford
Montreal’de kazananlar:
2008 Robert Kubica – BMW
2007 Lewis Hamilton – McLaren-Mercedes
2006 Fernando Alonso – Renault
2005 Kimi Räikkönen – McLaren-Mercedes
2004 Michael Schumacher – Ferrari
2003 Michael Schumacher – Ferrari
2002 Michael Schumacher – Ferrari
2001 Ralf Schumacher – Williams-BMW
2000 Michael Schumacher – Ferrari
1999 Mika Häkkinen – McLaren-Mercedes
1998 Michael Schumacher – Ferrari
1997 Michael Schumacher – Ferrari
1996 Damon Hill – Williams-Renault
1995 Jean Alesi – Ferrari
1994 Michael Schumacher – Benetton-Ford
1993 Alain Prost – Williams-Renault
1992 Gerhard Berger – McLaren-Honda
1991 Nélson Piquet – Benetton-Ford
1990 Ayrton Senna – McLaren-Honda
1989 Thierry Boutsen – Williams-Renault
1988 Ayrton Senna – McLaren-Honda
1986 Nigel Mansell – Williams-Honda
1985 Michele Alboreto – Ferrari
1984 Nélson Piquet – Brabham-BMW
1983 René Arnoux – Ferrari
1982 Nélson Piquet – Brabham-BMW
1981 Jacques Lafitte – Ligier-Matra
1980 Alan Jones – Williams-Ford
1979 Alan Jones – Williams-Ford
1978 Gilles Villeneuve – Ferrari
Bir yanıt yazın