Lewis Hamilton, McLaren’deki 6 yılı pilotluk olmak üzere 14 yıllık geçmişini bir kenara iterek Mercedes’e üç yıllık imza attı. McLaren, Hamilto’ın boşluğunu Sauber’in Meksikalı sürücüsü Sergio Perez’le doldururken, Mercedes’te Michael Schumacher ile Sauber’in ikinci koltuğunun akıbeti belirlenmedi. Sürücü piyasasının önemli bir dominosunun hareket ettirilmesiyle birlikte 2013′ün de dedikoduları artık yavaş yavaş azalmaya başlayacak. Yine de göze çarpan bir iki konuya değineyim.
İlk kez yaklaşık bir ay önce Eddie Jordan tarafından gündeme getirildiğinde, aslında Hamilton’ın Mercedes’e geçeceği yönünde çok da fazla ipucu yoktu. Bilinen tek şey, Hamilton ile McLaren arasında gitgide yükselen gerilimin, özellikle Spa’daki telemetre krizinden sonra tavan yapması sonucunda, sözleşme görüşmelerinin aksayacağı ya da uzayacağıydı. Elbette Hamilton’ın diğer seçenekleri düşüneceği konuşuluyordu, ancak eninde sonunda McLaren’de kalması daha akılane geliyordu. Bunun böyle olmayacağının ipuçları aslında Spa’dan sonraki İtalya GP’sinde belli olmuştu. Yarışı kazandıktan sonra Hamilton’ın neredeyse hiç gülmemesi (hoş, o sıra teyzesini kaybettiği için böyle mutsuz olduğunu söyledi Hamilton), telsizden de sanki veda ediyormuş gibi bir teşekkür konuşması yapması, dedikoduya biraz daha hız kazandırdı. Ayrıca Mercedes cephesinde de Schumacher’in sözleşmesinin henüz bir kesinlik kazanmamış olmasıyla birleşince Hamilton’ın önünde yeni bir yol açılmış oldu. Peki Hamilton ile McLaren bu duruma nasıl geldiler?
Lewis Hamilton, Formula 1′e diğer birçok büyük pilotun aksine ilk sezonundan itibaren rekabetçi bir araçla yarışma şansını elde etti. Bu, kendisini 13 yaşından beri yetiştiren McLaren’in kendisine sunduğu ayrıcalıklardan birisi elbette, ancak Hamilton’ın bunu kat kat geri ödediğini de rahatlıkla söyleyebiliriz. McLaren bayrağı altında çıktığı 103 yarışın 20′sini kazanan, 48′inde podyuma çıkan Hamilton hem bu güveni boşa çıkarmadı hem de takıma Hakkinen’den sonraki ilk dünya şampiyonluğunu getirdi. Ancak Hamilton ile McLaren’in aralarını açılması 2011 sezonundan itibaren iyice ayyuka çıkmaya başladı. 2010′da Brawn’dan McLaren’e gelen Jenson Button, ilk yılın ardından kendini takım içinde kabul ettirerek 2011′de de Lewis Hamilton’ın yaşadığı duygusal problemlerin performansına kötü yansımasını fırsat bilerek onu geride bırakmayı başardı. İşte bu noktada Hamilton, kız arkadaşıyla ve ailesiyle yaşadığı sorunların çözümünde McLaren’den yeterince destek alamadığı için ve Whitmarsh’ın da itiraf ettiği üzere, McLaren tarafından üzerine gereksiz baskı kurulduğu için, geçen sezonu ciddi anlamda kariyerinin en düşük noktasında tamamladı. 2010 yılında İtalya ve Singapur’da yaptığı hatalarla bir anlamda şampiyonluğu da kaçıran Hamilton için 2011 yılı bu anlamda kariyeri için de belirleyici oldu.
Bu sezona başlarken ikili arasında sözleşme görüşmeleri, karşılıklı salvolarla ilerlemesi ve Hamilton’ın, babasını menajerlikten alıp XIX şirketini menajer olarak ataması ile birlikte tıkanmaya başladı. Yazın çözülmesi beklenen, ancak ertelenen ve Jordan’ın patlattığı haberle birlikte iyice ayyuka çıkan bu anlaşmazlıklarda asıl sorun birkaç maddeyle özetleniyordu aslında:
Lewis Hamilton, 2007′de sözleşme imzaladığında ekonomi iyi durumdaydı, dolayısıyla yüksek maaş alabildi. Ancak Ron Dennis, bu sözleşmedeki fiyatı belirlerken ekonominin şu anki durumunu göze alacağız derken, bir anlamda Hamilton’ın kafasındaki rakamı vermeyeceklerini de belirtmiş oluyordu.
McLaren’de pilotların kazandıkları kupaları takıma bırakmaları, onların yerine takımdan raplika kupalar almaları. Lewis Hamilton, sözleşme görüşülürken bu noktanın da hayati öneme sahip olduğunu belirtmişti. Bana kalırsa da duyup duyabileceğim en saçma ayak diremelerden biri bu. Kazanamadığın zaman, kupayı alıp almamak ne değişecek?
McLaren sürücülerine verdiği maaşın yanı sıra onlar için sponsorluk anlaşmaları da yapıyor, ancak bu takımın kati kuralları çerçevesinde gerçekleşiyor. Hamilton’ın ve onu bir dünya yıldızı hâline getirmek isteyen XIX’in isteği ise bu konuda Hamilton’ın daha serbest bırakılmasıydı.
Bütün bu “duygusal” meselenin yanına bir de gerçek duygusal meseleleri eklemek gerekiyor, zira Hamilton’ın uzun süredir McLaren’de mutlu olmadığını yarışları takip eden herkes az çok fark ediyor. İster telemetre krizi olsun, ister bu yıl McLaren’in yaptığı hatalar olsun, ister Whitmarsh’ın biraz fazla Button’cı görünmesi olsun, her neyse Hamilton’ın artık bu takımda yarışmaktan keyif almadığı gün gibi belliydi. Singapur’da takımın aldığı “Dünyanın en hızlı pit-stop” ödülü sırasında çekilen takım fotoğrafında Lewis’in olmaması da sanırım zincirin en son halkalarından biriydi. Bugün itibariyle de bu uzun dostluk bitmiş oldu. McLaren, Hamilton’a mümkün olan en iyi maddi teklifi yaptıklarını ve birçok pilotun bu kadar bile almadığını söylerken, Mercedes de benzer yankı yaratacak bir sesle, Hamilton’ın Mercedes’i seçmesinin sebebinin para olmadığının altını çizdi. Motivasyon ve gurur, empati ve duygu, şimdilik Hamilton’ın karar aşamasındaki parametreler gibi görünüyor. Tabii bu sona eriş aslında değişik bir dönemin de başlaması anlamına geliyor. Sadece Hamilton ve McLaren için değil, diğer takımlar ve pilotlar için de önemli bir belirleyicilik taşıyor.
2011 sezonunda GP2′den F1′e transfer olarak Sauber’de yarışmaya başlayan Sergio Perez, iki yıllık bir kendini göstermenin ardından McLaren koltuğuna kurularak şu anda dünyanın en mutlu insanlarından biri oldu. Nico Hülkenerg, Paul di Resta ve Heikki Kovalainen gibi isimlerin yanından sıyrılarak kendini McLaren’e kabul ettirmiş olmak, Perez’in kendine güveni için çok önemli bir ayrıntı. Her ne kadar F1 öncesindeki serilerde çok başarılı olamamış ve katıldığı yedi şampiyonadan sadece Britanya F3B sınıfında şampiyon olarak ayrılmış olsa da (Hamilton’ın F1′e gelmeden katıldığı altı seriden beşini şampiyon bitirdiğini hatırlatayım), Perez’in F1 karnesi çok daha parlak. İlk yarışını yeni Pirelli lastiklerini müthiş kullanarak 7. bitirmesi bir anda tüm dikkatleri üzerine çekmişti. Bu yıl da üç podyum alarak (Webber’in iki podyumu var!) adını Ferrari koltuğuna gizli gizli yazdırmıştı. Whitmarsh, onun performansını aylardır takip ettiklerini ve hız konusunda Perez’in eksiği olmadığını söylüyor. Jenson Button ile birlikte hayaller üstü bir takım oluşturduklarını söylemek zor, ancak lastiklere bebek gibi bakan iki pilotla McLaren’in 2013′te ciddi bir avantajı olacağını da söyleyebiliriz. Özellikle sürüş teknikleri açısından bu kadar benzeyen iki pilot, takımın sezon içi geliştirmesini ve araç ayarlarını daha optimize edebilmesini sağlayacaktır kuşkusuz. Perez, şu anda Hamilton’ın yerini dolduracak biri değil, ancak gelecek vaat ediyor. Belki de ilerideki Ferrari yılları için müthiş bir deneyimin başlangıcı onun için.
Mercedes bana kalırsa bu transferlerden en kârlı çıkan takım. Uzun zamandır Konkordato Anlaşması’nı imzalamaması sebebiyle F1′de kalıp kalmayacağı konuşulan takım, Hamilton’ı kadrosuna katarak bu anlamda da ciddi bir sinyal vermiş oldu açıkçası. Hamilton ile Rosberg, 2000 yılında kartinde takım arkadaşı olmuşlardı, ancak o günden bu yana köprülerin altından çok su aktı. Şu anda iki pilotun birbirlerine göre nerede olduklarını kestirmek güç. Ama bizler için iyi bir haber: Nihyet Rosberg’ün nasıl bir pilot olduğu yanıtını alacağız. Schumacher’i iki sezon üst üste geride bırakmayı başararak zaten bir anlamda kendine bir karizma yapan Rosberg’ün, Hamilton’a karşı nasıl bir performans göstereceği bence en merakla beklenen sorulardan biri. 43 yaşındaki Schumacher’e karşı bu sezon özellikle geride kalan Rosberg için bu anlamda bir “Acaba?” sorusu da yok değil. Tabii Rosberg’den alacağımız bu yanıt da, kurt Schumacher’in nasıl durumda olduğunun da sinyalini vermiş olacak bize.
Hamilton’ın neden McLaren’i seçmek istemediğini az çok biliyoruz, ama neden Mercedes’i seçtiğini şu an için anlamlandıramıyoruz, zira kazanan bir takımdan, kazanması pek mümkün görünmeyen bir takıma geçiş, Hamilton düzeyindeki pilotlar için pek alışıldık değil. Alonso, 2008′de Renault’ya geçerken benzer bir acı yaşamıştı, ancak zaten Ferrari ile anlaştığı için o iki yıl ona çok koymamıştı. Peki ya Hamilton? Son üç yıldır, özellikle sezon içi gelişiminde rakiplerinin fersah fersah gerisinde kalan bir takımda başarılı olacağını düşünüyor mu? 2013 sezonu için bunun yanıtı belli olsa da, 2014′te durum tamamen tersine çevrilebilir. Yeni gelecek turbo motorların üreticilere avantaj sağlayacağı uzun zamandır konuşulan konulardan biri. Dolayısıyla Mercedes ve Ferrari gibi fabrika takımları, 2014′teki motor değişikliklerinden sonra öne fırlayabilirler. 2009′da daha çok aerodinamik bazda olan yenilikler, 2014′te yerini mekanik değişikliklere bırakıyor, dolayısıyla ekibinizde iyi bir aerodinamisistinizin olması (bkz. Newey) başarı için garanti değil, ancak Mercedes gibi bir fabrikanız olması avantaj. İşte Hamilton için tek mutlu son bu görünüyor. Tabii, Brawn’ın kurduğu Bell, Willis ve Costa rüya takımının da ilk kez biraraya gelip üretmiş olacaklar 2013 aracından da bir sürpriz bekleyebiliriz, ancak Hamilton ve şurekası, bana kalırsa 2014′ü hedefleyerek imza attılar.
Taşlar yerine oturunca, Force India’nın sürücüleri de derin bir of çekmişlerdir sanıyorum. Paul di Resta ve Nico Hülkenberg’in McLaren rüyalarının bitmiş olması bir yana, büyük takımlardan birinde olmaları da şu an için zor görünüyor. Perez’in, Ferrari yerine McLaren’e gitmesi, Massa’nın bir yıl daha kaldıktan sonra yerini 2014′te Vettel’e bırakacağını sanki zımnen kesinleştirmiş gibi görünüyor. Dolayısıyla 2014 ve sonrası için McLaren, Mercedes ve Ferrari’nin kadroları dolu görünüyor. Red Bull’un 2014 fırtınasını nasıl atlatacağına bağlı olarak onun ön grupta olup olmayacağını ve di Resta ile Hülkenberg’in oraya gitmek isteyip istemeyeceklerini şimdilik bilemiyoruz, ancak bu sabahki haberlerin bu ikiliyi üzdüğü kesin. Massa, belli ki bir yıl daha Ferrari’de kalacak. Sauber’deki koltuğa Alguersuari’nin, Caterham’dan ayrılacak Petrov’un yerine de Pic’in geleceği söyleniyordu. Böylece ortada boş bir koltuk da kalmamış, salak sezon tamamlanmış oluyor.
Tozlu albümlerden
Son paragraflarımı Schumacher’e ayırdım. Sabah basın duyuruları yapıldığında, önce Perez’in, sonra Hamilton’ın bültenlerinin gelmesi beni epey üzmüştü. Mercedes’in, önce Schumacher’e emekli olduğunu duyurma şansını/fırsatını vermemesini bir haksızlık olarak görmüştüm. Ancak Schumacher’in açıklamalarını ve sonrasında sözcüsü Sabine Kehm’in sözleri ile Autosport’un haberini okuyunca, emeklilikten ziyade bambaşka şeylerin olduğunu fark ettim. Görünüşe göre Mercedes, yaz zamanı Schumacher’den bir karar vermesini istemiş. Eğer Schumacher devam etme yönünde karar verseymiş, o zaman takım onunla sözleşme yenileyecekmiş, ancak Alman pilot karar veremediğini söyleyince Mercedes de açıkta kalmamak için Hamilton’a yönelmiş. Schumacher’in neden kararsız kaldığını bilmek elbette mümkün değil, ancak şu an için emeklilik beyanında da bulunmadığına göre, hâlâ karar veremediğini söyleyebiliriz. Bu da hem diğer seçenekleri düşündüğü, hem de emekli olup olmamayı hesaba kattığını gösteriyor.
Söylenenler doğruysa, burada Mercedes’e kızmak pek doğru değil sanırım. Arada bir tercih yapılması gerektiğinde Hamilton’ın Schumacher’e tercih edilmesi Mercedes takımı için en mantıklı çözüm, zira Schumacher bir yıl daha yarışıp ayrılacak, ancak Hamilton, Mercedes’le uzun yıllar yarışma ve iyi bir takım kurma potansiyelini taşıyor. Peki Schumacher ne istiyor? Son sezonda gösterdiği performansla hız konusunda bir sorunu olmadığını kanıtlayan Schumi ne yazık ki çok kilit anlarda çok basitçe ve çaylakça hatalar yapabiliyor. Kendisi de belki bu durumdan rahatsız, belki rekabetçi bir aracı olmadığ için yeterince motive olamıyor, bilinmez. Ancak onun da bir karar vermesi gerekecek. Sabine Kehm’in, Singapur’da Sauber CEO’su Monisha Kaltenborn ile görüştüğünü biliyoruz, ancak bu bir anlama gelmiyor. Yine de Schumacher yarışmayı düşünürse tercih edebileceği sadece bir tek bir koltuk kaldı, o da Sauber (küçük bir ihtimal de Williams).
Tabii, Massa dostunun yaptıklarını unutmaz ve vefakârlığını göstererek, “Michael’ın işsiz kalmaması için Ferrari’den ayrılıyorum,” demezse…
Ali Ünal
Bir yanıt yazın