İtalya GP – 2 Eylül 1956 – Monza – 50 Tur, 10 km

Sezonun çoğu yarışında olduğu gibi yine Lancia-Ferrari’ler hızlıydı ve sıralamalarda ilk 3 sırayı aldılar. Bir yarış sonra yerel sürücülerden Taruffi ile pistlere dönen Vanwall 4. sırayı elde etti.

Yarışın başında Musso ve Castellotti öne geçmeyi başarırken ilk turlarda iki sürücü arasında çok büyük kapışma yaşandı. Ancak bu kapışma ile her iki sürücünün lastikleri erken bitti ve bu iki sürücü pite erken gelmek zorunda kaldılar. Bu iki sürücünün pite girmesinin ardından Fangio, Moss, Collins ve Schell şeklinde grup oluştu.

Collins ilerleyen turlarda lastik sorunu yaşayıp pite geldi. De Portago da oval bölümde sorun yaşadı ve kaza yaptı ancak orada çok büyük kaza yapmadığı için şanslıydı. Duvara vuran Portago aracını pite kadar getirmeyi başardı. Castellotti de lastik sorunu yaşayarak duvara vurdu ancak o da yara almadan kurtuldu.

Sezonun son yarışında Collins’in şampiyon olma şansı vardı ancak Collins son 15 tur kala lastik kontrolü için pite geldiğinde sürpriz bir kararla aracını Fangio’ya vererek onun şampiyon olmasını sağladı.

Yarış o turlarda belirlenmiş gibi görünüyordu ancak yarışın bitmesine 5 tur varken Moss’un yakıtı bitti. Pite dönmeye çalışan Moss’a takım arkadaşı Luigi Piotti yardım etti ve aracıyla Moss’un aracını arkadan iterek pite kadar gelmesini sağladı. Son 3 tur kalan Lancia Ferrari ile lider giden Musso’nun aracında mekanik sorun olması üzerine Moss tekrar liderliğe yükseldi ve yarışı kazandı.

Ancak Lancia-Ferrari’den Fangio’nun 2. olması Arjantinli sürücünün art arda 3., toplamda 4. kez şampiyon olmasına yetti.